%0 Journal Article %T تحلیل مدلها و گونه‌های پیشگیری از جرم بر مبنای فلسفة سیاسی هابز و روسو %J آموزه های حقوق کیفری %I دانشگاه علوم اسلامی رضوی %Z 2251-9351 %A زارع مهدوی, قادر %A افراسیابی, علی %D 2010 %\ 12/22/2010 %V 7 %N 14 %P 189-214 %! تحلیل مدلها و گونه‌های پیشگیری از جرم بر مبنای فلسفة سیاسی هابز و روسو %K فلسفة سیاسی هابز %K فلسفة سیاسی روسو %K پیشگیری وضعی %K پیشگیری اجتماعی %K قرارداد اجتماعی %R %X بی‌تردید نظریات فلسفی، نقش بسزایی در بسط و توسعة علم در جوامع بشری داشته است، به گونه‌ای که می‌توان ادعا کرد این نظریه‌ها زیربنای علم را تشکیل می‌دهند. علوم جنایی نیز از این اصل مستثنا نبوده و در مسیر تحولات تکاملی خود از نظریات فلسفی بهره برده است. این مقاله به دنبال پاسخ‌گویی به یک پرسش اساسی است: مدلها و گونه‌های پیشگیری از جرم بر اساس فلسفة سیاسی هابز و روسو چگونه تحلیل می‌شوند؟       برای پاسخ‌گویی به این سؤال، نظریه‌های فلسفی هابز و روسو که در ارتباط با انسان و اجتماع بیان شده، بررسی شده است تا بر مبنای آن بتوان مدلها و گونه‌های پیشگیری از جرم را تحلیل نمود. در دیدگاه مبتنی بر نظریات هابز، فرضِ وجود انسان منفعت‌طلب و تجاوزگر از یک‌سو و محدودیت منابع از سوی دیگر ایجاب می‌کند که انسانها در شرایط طبیعی مدام به یکدیگر تجاوز نمایند. در این وضعیت ضروری است انسانها برای نیل به منافع بلندمدت به قرارداد اجتماعی متوسل شوند. ترسی که از قدرت مجازاتگرِ مبتنی بر قرارداد اجتماعی حاصل می‌شود انسانها را مجبور می‌کند به حقوق یکدیگر تجاوز ننمایند. در این دیدگاه، سیاستِ پیشگیری از جرم در قالب یک مدل دولتی شکل می‌گیرد و بر بازدارندگی عمومی مجازاتها، پیشگیری وضعی و طرد بزهکاران مبتنی است. در دیدگاه مبتنی بر نظریات روسو، بیان می‌شود انسان موجودی نوع‌دوست، عادل و عاقل است. انسان دارای دو نوع انگیزة درونی نوع‌دوستی و خودخواهی است که گرایش به نوع‌دوستی در وضع طبیعی بیشتر از وضع مدنی است. در وضع مدنی، نابسامانیهای موجود در بسترهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، انسانِ عادل را به سوی بی‌عدالتی ـ‌که بزهکاری یک نوع از آن است‌ـ سوق می‌دهد. در رویکرد روسویی، سیاست پیشگیری از جرم در قالب مدل اجتماعی جلوه‌گر شده و به بازپذیری اجتماعی بزهکاران، پیشگیری اجتماعی از جرم و تضمین امنیت انسانی بها می‌دهد. مصالح اجتماعی در عصر حاضر، ایجاب می‌کند که سیاست پیشگیری از جرم به صورت هوشمند از آموزه‌های مثبت هر دو رویکرد استفاده نماید. به گونه‌ای که با رعایت اولویت از راهبردهای پیشگیرانة اجتماعی و وضعی استفاده نموده و به منظور کاهش انتقادات اخلاقی وارد بر پیشگیری وضعی، مقررات حقوقی برای قاعده‌مند کردن آن تأسیس نماید.   %U https://cld.razavi.ac.ir/article_873_3cc7a66d21330972882d6f96d6bdf07b.pdf