ورود به عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات، چالشهای فراوانی را فراروی جوامع بشری گسترده است. همزمان با تحول ابزارها و روشهای زندگی اجتماعی، با تحولات چشمگیری در عرصة ارتکاب جرایم روبه‌رو هستیم. امروزه با گونه‌های نوینی از جرم جعل در رایاسپهر[1] مواجهیم که با استفاده از راهکارهای فنی از سوی متخصصان بزهکار ارتکاب می‌یابد و مبارزه با آن نیازمند کسب مهارتهای علمی و عملی بی‌شماری است. اوصاف و ارکان جعل رایانه‌ای، ابتدا در سال 1382 به موجب مادة 68 قانون تجارت الکترونیکی مطرح گردید و سپس با تصویب مادة 6 قانون جرایم رایانه‌ای در سال 1388، به عنوان یکی از جرایم قابل ارتکاب در فضای مجازی به قانون مجازات اسلامی ملحق شد. این جرم در بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات و با بهره‌گیری از روشهای فناورانه تحقق می‌یابد و در نتیجة آن صحت و تمامیتِ داده‌پیام به عنوان بنیادی‌ترین رکن جامعة اطلاعاتی مخدوش می‌گردد. هدف این مقاله تبیین و شناسایی ماهیت این جرم در مقایسه با جعل سنتی و بیان خصوصیات و چگونگی روشها و فنونی است که به عنوان عملیات اجرایی جرم مزبور از سوی بزهکاران قابل ارتکابند و آشنایی با آن جامعة حقوقی را در تحلیل صورتهای علمی و فنی ارتکاب این جرم یاری خواهد کرد.
)