بررسی تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط دیوان بین‌المللی دادگستری

نویسندگان

1 استادیار دانشکدة حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل عمومی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

فصل هفتم منشور ملل متحد به شورای امنیت حق داده، تا به منظور استقرار و حفظ صلح و امنیت بین‌المللی، به استفادة جمعی از زور متوسل شود. شورای امنیت، در طول 45 سال اولیة حیات خود، به سبب مخالفت همیشگی اتحاد جماهیر شوروی سابق و ایالات متحدة آمریکا و استفادة مکررشان از اختیار وتو، عمدتاً فلج بود و به سختی توانست این مأموریت خود را انجام دهد. احیای «نظم نوین جهانی» با سقوط پردة آهنین در دهة 1990، امید و اعتماد به آیندة مسالمت‌آمیز روابط بین‌المللی را ایجاد کرد، اما از آنجا که تهدیدات نوین و انواع جدیدی از مخاصمات در صحنة جهانی بروز کرد، این احساس هم به سرعت از بین رفت. سازمان ملل متحد تلاش کرد تا این وضعیت را با استفادة گسترده از سازوکار فصل هفتم و اقتدار استثنایی شورای امنیت پاسخ دهد.