جرم ارتداد در روایات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه علوم اسلامی رضوی

چکیده

مسئلۀ ارتداد و مجازات سنگین آن، جولانگاه افکار و عقاید گوناگون درون‌دینی، برون‌دینی و حقوق بشری گردیده و اسباب دغدغه‌مندی دولت‌مردان، فقیهان و حقوق‌دانان را فراهم آورده است. قانون‌گذار جمهوری اسلامی ایران نیز در هیچ مادّه یا تبصره‌ای به صورت مستقیم برای جرم ارتداد، کیفر و مجازاتی را معین نکرده و در این زمینه سکوت اختیار نموده است. این سکوت معنادار، از عدم تمایل وی به جرم‌انگاری ارتداد حکایت می‌کند.
      بر اساس روایات و سنّت معصومانM ، ارتداد یک گناه و جرم بزرگ محسوب می‌شود؛ اما در این مقاله اثبات خواهیم کرد که سیرۀ عملی اهل بیتM و فقهای امامیه، به جهت وجود برخی مصالح، بر مدارا کردن با مرتدّان و عفو آن‌ها بوده است که خود حاکی از متروک بودن مجازات مرتد می‌باشد. افزون بر این، بیان خواهیم کرد اطلاق روایاتی که موضوع ارتداد را صرف تغییر دین می‌دانند، به همراهی با جحد و انکار، تقیید زده می‌شود. همچنین نشان می‌دهیم که قبول توبه، اختصاص به مرتدّ ملّی ندارد، بلکه توبۀ مرتدّ فطری نیز پذیرفته شده و آثار توبه بر آن مترتب می‌گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Crime of Apostasy (Irtidād) in the Islamic Traditions (Ahadith)

نویسندگان [English]

  • Sayyed Mustafa Muhaqqiq Damad 1
  • Sayyed Muhsen Musavifar 2
1 (Professor at Shahid Beheshti University)
2 (A PhD student of Criminal Law & Criminology)
چکیده [English]

The issue of apostasy (irtidād) and its capital punishment has been a circus and arena of the different thoughts and beliefs from the point of religion and out of religious look and human rights and it has provided troubles for statesmen and the Islamic jurisprudents and jurists. The legislator of Islamic republic of Iran has not determined directly a punishment for the offense of apostasy (irtidād) in any Articles or notes and has been silent. This purposeful silence implies that the legislator is not inclined toward criminalization of apostasy (irtidād). According to the Islamic traditions and infallible sayings, apostasy is a capital crime and sin but we will prove in this essay that the practical sirat ahl-al bayt and the Imami jurisprudents have been to tolerate apostates and forgive them for some advantages which it implies that the punishment of apostasy has been set aside. Moreover, it will be mentioned that the absoluteness of Islamic traditions (ahadith) indicates that the subject of apostasy is merely conversion to another religion and is restricted to the negation and lack of belief. Also it shows that the acceptance of repentance does not specify to the apostates who had previously converted to Islam from the other religion but also includes the apostates who was born in Islam and following the effects of repentance for them.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Blasphemy
  • Apostasy (Irtidād)
  • Hudud (Prescribed punishment)
  • Taazir (Punishment for crime not measuring up to the strict requirements of hadd punishments)
  • Calling the apostate to repent before he is executed