مطالعة شخصیت انسان از دوران قدیم مورد توجه بوده است و نظرات مختلفی در این باره عنوان شده است. پروندة شخصیت که ضرورت تشکیل آن برای فرایند کیفری از نیمة دوم سدة بیستم مورد توجه قرار گرفته است، حاوی نتایج مطالعات و آزمایشهای روان‌شناسی، پزشکی و اجتماعی دربارة متهم و محکوم است. دست‌اندرکاران عدالت کیفری با مطالعة این نتایج و به طور کلی اقدامات انجام‌یافته، سعی در تطبیق مجازاتها، اقدامات تأمینی و تربیتی و به طور کلی تصمیمهای قضایی با شخصیت متهم یا بزهکار دارند. تشکیل چنین پرونده‌ای در حقوق کیفری ایران، در برخی قوانین از جمله در مواد 22 و 25 قانون مجازات اسلامی و مواد 37، 39، 59 و 63 لایحة مجازات اسلامی 1390 و نیز در مواد 47 و 64 آیین‌نامة اجرای سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور به طور ضمنی یا صریح مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود، تشکیل چنین پرونده‌ای در مراحل رسیدگی کیفری الزامی نیست. این در حالی است که در برخی کشورها مانند فرانسه، تشکیل پروندة شخصیت در مرحلة تحقیقات مقدماتی در مورد جرایم جنایی الزامی است و در مقام اعطای تعلیق و آزادی مشروط نیز رجوع به پروندة شخصیت ضرورت دارد.
)