جهانیشدن به عنوان فرایندی که در حوزههای مختلف شئون زندگی انسانها مطرح شده، با توجه به توسعة بزهکاری در سطح بینالمللی، در حوزة علوم جنایی نیز به عنوان یک ضرورت قابل طرح است.
توسعه و گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات به موازات آثار مثبت، پیامدهای منفی نیز به دنبال دارد، به طوری که زمینهساز ارتکاب بسیاری از اعمال مجرمانه در سطح بینالمللی شده است. حقوق کیفری با جهانیشدن معضل جرم، تدابیر متعددی را در سطح ملی و بینالمللی توصیه نموده است، ولی جرمشناسی با چند دهه تأخیر به اندیشه و فرایند جهانیشدن توجه نموده است. بدینترتیب، در حال حاضر با توجه به تحول متغیرهای مطالعات جرمشناسی، ناکارآمدی مطالعات جرمشناختی در سطح ملی، ضرورت استقلال علمی در قبال ملاحظات سیاسی و اجتماعی دولتها و کمک به توسعة فعالیتهای علمی جرمشناسی در سطح بینالمللی، ایجاب میکند که این علم نیز جهانی شده و ضمن انجام تحقیقات و مطالعه در سطح بینالمللی، راهکارهای بینالمللی نیز برای جامعة جهانی در قبال پدیدة بزهکاری ارائه نماید.
هرچند ضرورت مطالعات فراملی پدیدة مجرمانه در ایران احساس شده، ولی گامهای کوتاهی در راستای مقابله با جرم جهانیشده و فراملی کردن جرمشناسی و استفاده از دستاوردهای آن برداشته شده است. این مقاله، جهانیشدن جرمشناسی و ضرورت جهانی کردن آن و گامهای اولیه را در این زمینه، با توجه به اقدامات دولت ایران، بررسی مینماید.