1
گروه حقوق کیفری و جرم شناسی دانشکده حقوق - دانشگاه تربیت مدرس - تهران - ایران
2
دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرمشناسی
چکیده
بر اساس مطالعات و گزارشهای رسمی، سن مصرف مواد مخدر با وجود صرف هزینههای فراوان برای کنترل آن، کاهش یافته است. این مقاله به دنبال آن است که از چشمانداز جرمشناسی فرهنگی این مسئله را بررسی کند. یکی از پیشنهادهای اصلی جرمشناسی فرهنگی برای اثربخشی برنامههای کنترل جرم، نفوذ به فرهنگ منحرفانه از رهگذر دستیابی به «فهم جرمشناسانه» است. جدی گرفتن این پیشنهاد، صورتبندی مسئلۀ جوانان و مصرف مواد مخدر را به کلی تغییر میدهد. بر اساس این صورتبندی جدید، گروهی از جوانان مصرف مواد مخدر را به عنوان امری عادی (بهنجار) میپذیرند. در پرتو فهم فرایند عادی شدن مصرف است که مسائلی چون کاهش سن و تغییر الگوی مصرف اساساً معنا مییابند و میتوان برنامههای پیشگیرانۀ سنجیده در این زمینه اجرا کرد. این مقاله بر خلاف گفتمان پوزیتیویستی حاکم بر بسیاری از سیاستها و برنامههای کنترل سوء مصرف مواد مخدر که بر فرا روایتهایی چون «انتخاب عقلانی» و «نظریۀ فرصت» مبتنی هستند، بر متغیر کیفیِ «عادی شدنِ» مصرف مواد مخدر تمرکز کرده، اولاً تأثیر این متغیر را در برساختن فرهنگ مصرف مواد مخدر نشان میدهد و ثانیاً این گزاره را تقویت میکند که غفلت از متغیر عادی شدن، اثربخشی برنامههای کنترل مصرف را با چالشهای جدی روبهرو میکند.
فرجیها, محمد, اللّٰهوردی, فرهاد. (1393). رویکرد جرمشناسی فرهنگی به تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در میان جوانان. آموزه های حقوق کیفری, 11(7), 83-106.
MLA
محمد فرجیها; فرهاد اللّٰهوردی. "رویکرد جرمشناسی فرهنگی به تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در میان جوانان". آموزه های حقوق کیفری, 11, 7, 1393, 83-106.
HARVARD
فرجیها, محمد, اللّٰهوردی, فرهاد. (1393). 'رویکرد جرمشناسی فرهنگی به تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در میان جوانان', آموزه های حقوق کیفری, 11(7), pp. 83-106.
VANCOUVER
فرجیها, محمد, اللّٰهوردی, فرهاد. رویکرد جرمشناسی فرهنگی به تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در میان جوانان. آموزه های حقوق کیفری, 1393; 11(7): 83-106.