در اندیشة اسلامی محدودیتهای حقوقی و اجتماعی زنان از دیدگاههای مختلف بررسی شده است. آنچه در این پژوهش بررسی میشود، محدودیتهایی است که آموزههای اسلامی با توجه به طبیعت و خصوصیات جنس زن، برای حضور وی در عرصة اجتماع مقرر کرده است تا ارزش و احترام زن پاس داشته شود و از گزند آسیبهای اجتماعی مصون بماند، نه آنکه او را از عرصة اجتماع خارج سازد. این دیدگاه با کمک علم جرمشناسی و به ویژه جرمشناسی پیشگیری، برخی از این محدودیتها را که بیانگر گونهای تفاوت حقوقی با مرد است، به عنوان ابزار پیشگیرانة وضعی برای مصونیت زن دانسته است. از این منظر، اقدامات پیشگیرانة وضعی، در ذات خود گونهای محدودیت و حتی احتمال تعرض به حقوق بنیادین را دارد و حتی ممکن است از ابزارهای نظام کیفری برای تضمین راهبردهای خود بهره ببرد. در این پژوهش، ضمن بررسی دلایل و مستنداتی که فرضیة تحقیق را تأیید میکنند، به چالشهای موجود در این حوزه نیز اشاره شده است.